σελ. 3
Αρχικό σημείωμα
Αυτά που περιγράφονται στο βιβλίο είναι απολύτως πραγματικά γεγονότα και όσες αλλαγές έγιναν είναι ασήμαντες και έγιναν ώστε να μην εκτεθούν κάποια πρόσωπα.Για όσους μπορεί να υποστηρίξουν, ότι κακώς δημοσιοποιείται αυτή η μαθητεία της ατραπού προς την απελευθέρωση από τα δεσμά της ύλης και της ένωσης με το Αρχικό Φως, θα πούμε το εξής:Θα χρειαζόταν τουλάχιστον εκατό βιβλία για να πάρει μια ιδέα, αυτός που μαθαίνει μόνο από το διάβασμα και όχι από την πράξη, τι είναι πραγματικά αυτή η ατραπός.Δεν αποκρύπτουμε τίποτε ηθελημένα, ώστε να μην μπορέσει κάποιος που θα θελήσει να ακολουθήσει μία από τις τρεις αρχαίες κατευθύνσεις, αλλά δεν θα προτείνουμε σε κάποιον που δεν έχει εμπειρία στον οραματισμό, να προσπαθήσει να προχωρήσει σ’ αυτές.Η καλύτερη προετοιμασία είναι η βασική και η ανώτερη σειρά συνεδριών της Crystal Rays Method, που μπορείτε να ακολουθήσετε χωρίς κανένα κίνδυνο, εφόσον τηρείτε τους κανόνες και τις προφυλάξεις που είναι απαραίτητες.Όταν επιτύχετε στο τεστ και περάσετε στην ανώτατη σειρά που περιλαμβάνει το ενδέκατο, δωδέκατο, δέκατο τρίτο και δέκατο τέταρτο επίπεδο της μεθόδου, θα βρείτε τεχνικές με τα ίδια αποτελέσματα που μπορείτε να εξασκήσετε εντός της πόλης.Αν επιμένετε να δοκιμάσετε αρχαίες τεχνικές πρέπει να το κάνετε στην ύπαιθρο.
σελ. 5
Ι
Η πρώτη αρχή
σελ. 7
Η μαθητεία μου ακριβώς όπως εξελίχθηκε από τις δέκα Γενάρη του ‘92 μέχρι την Πρωτομαγιά της ίδιας χρονιάς και η μύηση μου στο σύστημα της γνώσης του Majei Claru, περιγράφονται εκτενώς στο βιβλίο που προηγείται του παρόντος.Ο αναγνώστης για να κατανοήσει απολύτως το παρόν βιβλίο είναι προτιμότερο να έχει διαβάσει νωρίτερα το βιβλίο με τίτλο «Διαλογισμός του φωτός».Εδώ θα παραθέσω την αρχική συνεδρία ή αλλιώς «πρώτη σπουδή» όπως αποκαλούσε ο Σωκράτης την μύηση στη μαντική. Αυτό δεν μπορεί να συμπληρώσει απολύτως τα κενά που πιθανώς να υπάρχουν για τον αναγνώστη, θα του δώσει όμως να καταλάβει ορισμένα βασικά θέματα της αρχικής διδασκαλίας.Πρώτη σπουδή«Το σύμπαν στο οποίο υπάρχουμε, γεννήθηκε, υπάρχει και εξελίσσεται με μια τριάδα δυνάμεων που κυριαρχούν σ’ αυτό.»«Αυτές οι δυνάμεις είναι οι εξής: ο χρόνος, η βαρύτητα και το φως. Αν μία από τις τρεις πάψει να υφίσταται το σύμπαν θα διαλυθεί.»«Η βαρύτητα και ο χρόνος διατηρούν και ανανεώνουν την ύλη του σύμπαντος.»«Η βαρύτητα και το φως διαιρούν την ψυχή ή αλλιώς συνειδητότητα του σύμπαντος.»«Ο χρόνος και το φως μεταφέρουν το πνεύμα σε όλα τα όντα που έχουν συνείδηση της ύπαρξης τους.»
σελ. 8
σελ. 9«Εκτός από το φως, το χρόνο και τη βαρύτητα υπάρχουν και άλλες έξι δυνάμεις που συνδυασμένες με τις τρεις πρώτες δημιουργούν διάφορα παράλληλα σύμπαντα τεσσάρων δυνάμεων ή πέντε ή έξι ή επτά ή οκτώ δυνάμεων ή το σύμπαν των εννέα δυνάμεων που είναι το απολύτως αληθινό. Χωρίς τη συμμετοχή των τριών πρώτων δεν υφίσταται σύμπαν με συνείδηση.»«Και οι εννέα δυνάμεις έχουν πολλαπλή φύση. Ο χρόνος, η βαρύτητα και το φως έχουν και κυματική φύση, κάτι που δεν ισχύει για τις υπόλοιπες έξι αρχές ή δυνάμεις.»«Οι μάντεις, άνδρες και γυναίκες, δεν υποθέτουν για όλα αυτά, ούτε χρειάζονται επιστημονικές αποδείξεις, επειδή όταν αντιληφθούν την ενεργειακή πλευρά του κόσμου, τα βλέπουν και τα θεωρούν αυτονόητα.»«Οι μάντεις για να δουν την ενεργειακή πλευρά, περνούν από εκπαίδευση διαλογισμού, που χωριζόταν στην αρχαιότητα σε τρεις κατευθύνσεις.»«Η πιο προσιτή κατεύθυνση είναι ο διαλογισμός της υπεροχής του φωτός.»«Τους τρεις τελευταίους αιώνες όλοι οι μάντεις ξεκινούν από αυτή την κατεύθυνση γιατί οι άλλες δύο, είναι επικίνδυνες γι αυτούς που βρίσκονται στην αρχή του δρόμου προς την απελευθέρωση.»«Η υπεροχή του φωτός αποτελείται από πέντε τεχνικές που πρέπει να ακολουθήσουν και να τελειοποιήσουν οι μάντεις σε διάστημα πέντε ετών ανακαλύπτοντας το ενεργειακό τους σώμα και παίρνοντας μια ιδέα για τον κόσμο.»
«Η κυριαρχία του χρόνου αποτελείται από τρεις τεχνικές που πρέπει ν’ ακολουθήσουν και να τελειοποιήσουν οι μάντεις, για να κυριαρχήσουν σε όλες τις διαστάσεις και να μπορούν να δημιουργούν πύλες, που τους εξυπηρετούν στη μετακίνησή τους. Αυτό το καταφέρνουν σε έξι χρόνια.»«Η δύναμη της βαρύτητας αποτελείται από τρεις τεχνικές που πρέπει ν’ ακολουθήσουν και να τελειοποιήσουν οι μάντεις, στη διάρκεια μιας επταετίας για να χειρίζονται την ύλη και να επιδρούν σ’ αυτήν δια του πνεύματος, προετοιμάζοντας τη μετάβαση στο επόμενο επίπεδο ύπαρξης κατά τη δική τους βούληση.»«Ανακαλύπτοντας το ενεργειακό τους σώμα όλοι οι μάντεις βλέπουν στην ενεργειακή διάρθρωση τα οκτώ κέντρα ελέγχου των εννέα σημείων.»«Το κάθε κέντρο ελέγχου έλκει και εκπέμπει διαφορετικό έγχρωμο φως της ποιότητας των επτά χρωμάτων που προκύπτουν από την ανάλυση του φωτός.»«Του αριστερού αστραγάλου έλκει και εκπέμπει κόκκινο, ενώ του δεξιού ιώδες. Του αριστερού μηρού έντονο πορτοκαλί, ενώ του δεξιού γλυκό ινδικό. Του αριστερού ώμου φωτεινό κίτρινο, ενώ του δεξιού ώμου το μπλε του σκοτεινού ουρανού. Το κέντρο ελέγχου του ουρανού έλκει και εκπέμπει λευκό, με μπλε και κίτρινες λάμψεις, δίνοντας μερικές φορές την εντύπωση του πράσινου. Η κεντρική ομάδα ελέγχου έλκει και εκπέμπει ένα πράσινο ηρεμίας, εντελώς ουδέτερο.»«Κάθε κέντρο περιλαμβάνει στο εσωτερικό του εννέα σημεία, διατεταγμένα απολύτως συμμετρικά και όπως περιστρέφονται αριστερόστροφα & δεξιόστροφα, η διάταξη δημιουργεί την εντύπωση διαφόρων σχημάτων, που εξαρτάται από την οπτική γωνία.»
σελ. 10
σελ. 11«Το κάθε σημείο ελέγχου έχει συγκεκριμένο στερεομετρικό σχήμα ενός από τα πέντε κανονικά πολύεδρα.»«Στην οραματική καταμέτρηση κάθε κέντρο ελέγχου έχει ένα δωδεκάεδρο σημείο ελέγχου και δύο από όλα τα υπόλοιπα. Η κεντρική ομάδα ελέγχου έχει επτά δωδεκάεδρα και δύο σε σφαιρικό σχήμα.»«Όλα τα κέντρα βρίσκονται σε απόσταση από το φυσικό σώμα και μέσα στο ενεργειακό, που περιβάλει το φυσικό σώμα.»«Όλοι οι μάντεις ανήκουν σε ομάδες. Αυτό γίνεται γιατί όλοι δεν έχουν τις ίδιες ικανότητες. Όταν ενώνουν τις ικανότητες που έχουν, μπορούν να πετύχουν τα πάντα.»«Οι ικανότητες ενός μάντη ρυθμίζονται από το ποιά περιφερειακά κέντρα ελέγχου είναι περισσότερο ανεπτυγμένα στο ενεργειακό του σώμα και είναι μόνιμα συνδεδεμένα με την κεντρική ομάδα ελέγχου.»«Από τη στιγμή που γεννιέται κάποιος και μέχρι να συμπληρώσει τα δέκα του χρόνια το ενεργειακό του σώμα εξελίσσεται και αναπτύσσεται ομοιόμορφα.»«Από τα δέκα έως τα δώδεκα χρόνια, κάποια περιφερειακά κέντρα ελέγχου αναπτύσσονται περισσότερο από τα άλλα. Αυτή η ρύθμιση επιδρά στο χαρακτήρα του και τις κλίσεις του.»
«Όλοι οι άνδρες έχουν ανεπτυγμένο ένα ζεύγος κέντρων ελέγχου. Ένα κέντρο στην δεξιά κι ένα στην αριστερή πλευρά. Οι μάντεις όμως μετά από εκπαίδευση, έχουν ανεπτυγμένο ένα ζεύγος κέντρων ελέγχου, που απέχουν εξίσου από το ουράνιο κέντρο ελέγχου.»
σελ. 12«Δηλαδή έχουν ανεπτυγμένα και σε μόνιμη επικοινωνία με την κεντρική ομάδα ελέγχου, τα δύο κέντρα των ώμων ή τα δύο κέντρα των μηρών ή τα δύο κέντρα των αστραγάλων. Οποιοσδήποτε άλλος συνδυασμός θα τους έκανε επικίνδυνους για τον εαυτό τους και την ομάδα.»«Κάθε μάντης στο δρόμο προς τη γνώση αναπτύσσει ένα δεύτερο ζεύγος και όταν γίνεται άνθρωπος της γνώσης αναπτύσσει και τα τρία ζεύγη. Ποτέ όμως δεν παρατηρήθηκε άνδρας με ανεπτυγμένο ουρανό.»«Η τετράδα την οποία θα αναπτύξει στο δρόμο του προς τη γνώση ένας μάντης τον κατατάσσει ανάλογα.»«Αυτός που έχει ανεπτυγμένα τα κέντρα ελέγχου των ώμων και των αστραγάλων, που είναι ο Προγραμματιστής του φωτός.»«Αυτός που έχει ανεπτυγμένα τα κέντρα ελέγχου των ώμων και των μηρών, που είναι ο Κυρίαρχος του χρόνου.»«Αυτός που έχει ανεπτυγμένα τα κέντρα ελέγχου των μηρών και των αστραγάλων, που είναι ο Άρχων της υλοποίησης.»«Αυτός που έχει ανεπτυγμένα τα κέντρα ελέγχου των αστραγάλων, το κέντρο ελέγχου του αριστερού ώμου και το κέντρο ελέγχου του δεξιού μηρού, που είναι ο Οδηγός της σύνδεσης των αρχών ή δυνάμεων.»«Οι πιο πολλές γυναίκες αναπτύσσουν μια τριάδα κέντρων ελέγχου. Ένα από δεξιά και δύο από αριστερά ή ένα από αριστερά και δύο από δεξιά. Αυτό είναι που τις κάνει περισσότερο ευαίσθητες και κάποιες, εντελώς ασταθείς και παράλογες.»
σελ. 13«Οι γυναίκες μάντεις αναπτύσσουν μια τριάδα με συγκεκριμένο συμμετρικό τρόπο. Αυτό δεν μπορεί να τις σώσει από τα δεσμά του χαρακτήρα τους, μέχρι την ώρα κατά την οποία κατακτούν τη γνώση, όπου αναπτύσσουν και τα έξι περιφερειακά κέντρα ελέγχου.»«Ο συμμετρικός τρόπος που οι γυναίκες μάντεις καταλήγουν στην ανεπτυγμένη τριάδα, τις κατατάσσει σε τέσσερις τύπους.»«Η Χαρά του φωτός, που έχει ανεπτυγμένη την τριάδα αριστερού αστράγαλου – δεξιού ώμου – δεξιού μηρού.»«Η Παρατηρήτρια της εξέλιξης, που έχει ανεπτυγμένη την τριάδα δεξιού αστράγαλου – αριστερού ώμου – αριστερού μηρού.»«Η Φύλακας της πύλης, που έχει ανεπτυγμένη την τριάδα αριστερού μηρού – δεξιού ώμου – δεξιού αστραγάλου.»«Η Ελέγκτρια του χρόνου, που έχει ανεπτυγμένη την τριάδα δεξιού μηρού – αριστερού ώμου – αριστερού αστραγάλου.»«Οι γυναίκες μάντεις είναι πολύ ισχυρότερες από τους άνδρες και προστατεύουν την ομάδα. Αλίμονο σ’ αυτόν που θα τις υποτιμήσει λόγω του φύλου τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι χάνουν τη θηλυκότητά τους, αντίθετα είναι πολύ θηλυκές και ναζιάρες παρά το μυώδες σώμα τους. Αλλά είναι πολύ επικίνδυνες και καθόλου φοβητσιάρες. Επίσης είναι απολύτως απαραίτητες για την εξέλιξη των ανδρών, τουλάχιστον μέχρι οι μάντεις να αναδιοργανώσουν το ενεργειακό σώμα και να αναπτύξουν την τετράδα κέντρων ελέγχου.»
«Υπάρχουν όμως και δύο τύποι που συναντώνται σπάνια έως καθόλου, ανάλογα με το που και το πότε γεννήθηκαν.»«Ο πέμπτος τύπος ανδρών που είναι αρκετά σπάνιος. Αυτοί οι άνδρες έχουν την κεντρική ομάδα ελέγχου ιδιαίτερα κινητική προς τα πάνω ώστε να ταυτίζεται σε πολλές περιπτώσεις με το κέντρο ελέγχου του ουρανού.»«Ο πέμπτος τύπος φτάνει γρήγορα στην ανάπτυξη της τετράδας κέντρων ελέγχου. Τότε η κεντρική ομάδα ελέγχου ισορροπεί και μετατρέπεται σε Κυρίαρχο του χρόνου.»«Επίσης ο πέμπτος τύπος γυναικών που συναντάται ακόμη πιο σπάνια. Οι γυναίκα μάντις που έχει ανεπτυγμένα μόνο τα δύο κέντρα ελέγχου των μηρών, αλλά δημιουργεί τριάδα αναπτύσσοντας το ουράνιο κέντρο ελέγχου.»«Αυτές οι γυναίκες δεν χρειάζονται πολλή εκπαίδευση, γιατί έχουν γεννηθεί με συμμετρική ανάπτυξη. Έχουν την ικανότητα να οδηγήσουν την ομάδα σε μεγάλα επιτεύγματα. Η παρουσία τους, βοηθά πολύ ένα μάντη να τελειοποιηθεί και να γίνει άνθρωπος της γνώσης.»«Σε μια ομάδα μάντεων γίνεται να μην υπάρχουν όλοι οι τύποι. Όταν ολοκληρώνεται ένας μάντης ή μία μάντις αναπτύσσοντας και τα έξι κέντρα, αποκτάει τις ικανότητες οποιουδήποτε τύπου του φύλου του, εκτός από τον τύπο του Ανεπτυγμένου ουρανού.»
(Ι) Μια μικρή αναδρομή
σελ 14
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 είχα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όσο περισσότερο μελετούσα την αστρολογία, τον οραματισμό και την μαντική από τα διάφορα εγχειρίδια τόσο πιο πολύ μπερδευόμουνα. Κάθε βιβλίο έγραφε περίπου τα ίδια με διαφορετικούς όρους.Το πρώτο που συνιστούσαν όλα, ήταν η αυτοσυγκέντρωση. Όμως τι θα πει αυτοσυγκέντρωση; Και για ποιο λόγο να φανταστώ ότι υπάρχουν εκατοντάδες μικρά ανθρωπάκια πάνω στο σώμα μου, που μου δημιουργούν ένταση και φαγούρα και να είμαι αναγκασμένος να τα στείλω από εκεί που ήρθαν για να αυτοσυγκεντρωθώ; Γιατί θα πρέπει για να αποκτήσω αυτοπεποίθηση, να στέκομαι γυμνός τις νύχτες μπροστά σε έναν καθρέφτη υπό το φως ενός κεριού, ρισκάροντας να με αντιληφθούν οι οικείοι μου και να με τρέχουν στους γιατρούς;Δεν θα κρυφτώ. Είχα δοκιμάσει πάρα πολλές από τέτοιες τεχνικές και πρέπει να παραδεχτώ ότι ως ένα βαθμό λειτουργούν. Αλλά είναι σαν να θέλεις να πας από την Αθήνα στη Ρώμη μέσω Δουβλίνου.Κάποτε είχα τοποθετήσει μια λεκάνη με νερό μπροστά από την καρέκλα που καθόμουν και κοίταζα την ήρεμη επιφάνεια για πάνω από μία ώρα, προκειμένου να αναπτύξω την ικανότητα του οραματισμού.«Θα κάνεις ποδόλουτρο ή όχι;» ρώτησε η μάνα μου.«Ας τον. Δεν το βλέπεις; Δια(ο)λογίζεται!» της απάντησε γελώντας ο πατέρας μου.
σελ 15
σελ 16Προς το τέλος της ίδιας δεκαετίας παρακολούθησα αρκετά σεμινάρια διαλογισμού, όπου διδάσκονται τα αυτονόητα, για να κάνεις τα πρώτα βήματα σαν οραματιστής. Τουλάχιστον με αυτές τις μεθόδους δεν κινδυνεύεις να χάσεις την αυτοεκτίμησή σου, όπως με βιβλία τύπου “Γίνε μάγος σε δώδεκα νύχτες” ή “Πώς να συναντήσετε το διπλό σας”, αλλά δεν μαθαίνεις και κάτι ουσιαστικό για να μπορέσεις να εξελιχθείς.Σε μια διεξοδική συζήτηση που είχα το ‘81 με έναν αληθινά μορφωμένο άνθρωπο μου είπε.«Όλοι διδάσκουν μισά πράγματα. Και αυτό το κάνουν για δύο λόγους. Πρώτον διότι δεν θέλουν να παραδεχτούν ποιες είναι οι πηγές τους και δεύτερον διότι από τις οργανώσεις στις οποίες ανήκουν, έχει οριοθετηθεί η γνώση που έχουν το δικαίωμα να μεταδώσουν στο ευρύ κοινό.»«Μιλάμε για αποκρυφισμό;» ρώτησα με περιέργεια τον φιλόλογο που μας είχε βγάλει εκτός σχολείου μια ηλιόλουστη μέρα και μεταφέροντας το μάθημα της προηγούμενης μέρας από τους τέσσερις τοίχους της αίθουσας διδασκαλίας με το τεχνητό φως, στο φως του ήλιου και δίπλα στον Παρθενώνα.«Μιλάμε για διαστρέβλωση της ιστορίας από τη μια και τον έλεγχο των μαζών από την άλλη. Μόνο η τέχνη έχει τη δυνατότητα να εκφράζεται ελεύθερα και αυτό, μόνο όταν δεν υπάρχει λογοκρισία.»«Υπάρχει στις μέρες μας λογοκρισία;» ρώτησε η γόνος ενός πολιτικού, που τιμούσε με την παρουσία της το σχολείο στο οποίο πήγαινα.
«Υπάρχει. Όχι βέβαια αυτή που εφαρμόστηκε στην διάρκεια της δικτατορίας, αλλά μια άλλη πιο ύπουλη που περιθωριοποιεί τους αληθινούς καλλιτέχνες. Προβάλλονται τα σκουπίδια. Αυτό συμφέρει το σύστημα.»Είμαστε μια παρέα τεσσάρων μαθητών που δεν είχε απομακρυνθεί από τον καθηγητή που είχε δώσει το ελεύθερο, όταν το μάθημα είχε ολοκληρωθεί. Με την ευκαιρία που παρουσιάστηκε, ξεκίνησα τη συζήτηση ρωτώντας για τις μεθόδους διαλογισμού.«Κι αν κάποιος θελήσει να μάθει για τον οραματισμό και την μαντική τι πρέπει να κάνει;» επέμεινα εγώ, ξαναφέρνοντας την κουβέντα στο θέμα που με ενδιέφερε.Γνώριζα ότι ο καθηγητής μας, ανήκε σε μια παρέα διανοούμενων που μετέφραζαν και εκτύπωναν για δική τους χρήση, διάφορα «απαγορευμένα» βιβλία. Αρκετοί από αυτούς ήταν και συγγραφείς, γνωστοί σε περιορισμένο αριθμό αναγνωστών. Παλιότερα είχε έδρα στο πανεπιστήμιο και είχε συνταξιοδοτηθεί εδώ και μια δεκαετία. Διατηρούσε καλή φυσική κατάσταση κι επειδή μάλλον δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς να διδάσκει, είχε αναλάβει καθήκοντα φιλόλογου μέσης εκπαίδευσης σ’ αυτό το ιδιωτικό σχολείο.«Θα σου γράψω κάποιους τίτλους από εκδόσεις περιορισμένων αντιτύπων. Αρκεί να μου το θυμίσεις αύριο το πρωί» μου είπε χαμογελαστός.Την επόμενη μέρα βρέθηκα με μια λίστα εκατόν δώδεκα τίτλων βιβλίων, αλλά και έξι βιβλία που δεν θα τα έβρισκα σε κανένα βιβλιοπωλείο, που ήταν δώρο από τον καθηγητή που αφιέρωνε μόλις δέκα λεπτά από το συνολικό χρόνο της ώρας, για την διδακτέα ύλη που τον υποχρέωνε ο εκάστοτε αξιότιμος υπουργός παιδείας.
σελ 17
σελ 18Φυσικά στο χρόνο που απέμενε, γινόταν πραγματική εκπαίδευση, που ακύρωσε την προκατάληψη που είχα για τα αρχαία ελληνικά και την ιστορία.«Εδώ σου έχω, δεξιά από κάθε τίτλο έναν αριθμό. Είναι η σειρά με την οποία πρέπει να διαβαστούν. Διάβασε στο δεκαπενθήμερο των διακοπών και κάνε μία περίληψη για κάθε βιβλίο που τελειώνεις με ότι έχεις εμπεδώσει. Πιστεύω ότι μπορείς σ’ αυτό το διάστημα να καταφέρεις να τελειώσεις με τα δύο πρώτα. Αν οι περιλήψεις που θα μου φέρεις είναι ικανοποιητικές σου υπόσχομαι αντί για 15, που πρέπει να βαθμολογηθείς στο δικό μου μάθημα, θα πάρεις τον ίδιο βαθμό που θα έχεις και στα μαθηματικά.»Αυτό κι αν ήταν κίνητρο! Στα μαθηματικά ήμουν άριστος, χωρίς να δίνω τίποτε περισσότερο, από την προσοχή μου κατά την ώρα της παράδοσης.Έτσι λοιπόν έμαθα ένα τρόπο να διαβάζω και να μου μένει η ουσία από κάθε βιβλίο, σαν να το είχα γράψει ο ίδιος. Για να διαβάσω βέβαια εκατόν είκοσι βιβλία, που πολλά απ’ αυτά ήταν γραμμένα στην καθαρεύουσα, πέρασαν αρκετά χρόνια. Στο τέλος του ’89 είδα για τελευταία φορά τον ίδιο καθηγητή περνώντας τυχαία από το καφενείο που σύχναζε. Μόλις είχα τελειώσει το τρίτο από τα βιβλία που μου είχε κάνει δώρο πριν από οκτώ χρόνια. Αυτά τα έξι βιβλία που μου είχε χαρίσει έπρεπε να διαβαστούν τελευταία.Είχε τελειώσει το καλοκαίρι, αλλά ήταν μια ζεστή μέρα και αρκετοί θαμώνες είχαν πιάσει τα εξωτερικά τραπέζια του καφενείου της οδού Τρώων. Ο δάσκαλός μου, αγόρευε όπως πάντα.
σελ 19«Ενώ εσείς μαλώνετε, αυτοί οι δυο συνεργάζονται. Σκοπός τους είναι να καταστρέψουν τη χώρα. Μετά θα τα ρίχνει ο ένας στον άλλον. Κι όταν δεν θα φτάνουν τα κουκιά, θα γίνουν ένα κόμμα για να παραμείνουν στην εξουσία, ατιμώρητοι . . . »Αυτό το τελευταίο που είπε, ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών. Ήταν βλασφημία. Τα δύο αντίπαλα κόμματα που συγκέντρωναν πάνω από τα τρία τέταρτα των ψήφων στην Ελλάδα ήταν άσπονδοι εχθροί. Δεν υπήρχε περίπτωση να συνεργαστούν.Πλησίασα στο τραπέζι που καθόταν και τον χαιρέτισα. Του πήρε μερικά δεύτερα για να με αναγνωρίσει. Αυτός είχε μείνει σχεδόν ίδιος, αλλά εγώ είχα αλλάξει.«Που βρίσκεσαι καλό μου παιδί; Ο ανιψιός μου, μου είπε ότι έκοψες την αναβολή και πήγες φαντάρος.»Κάναμε παρέα με το παιδί της αδελφής του, που τον είχε σαν παιδί του. Είχε μείνει ανύπανδρος για να μην έχει σκοτούρες και ο φίλος μου ήταν ο μοναδικός ανιψιός του.«Εικοσιένα μήνες χαμένοι, αλλά είναι εμπειρία. Κοντεύω να τελειώσω με εκείνα τα βιβλία που μου προτείνατε τότε . . » του είπα ενώ πλησίαζα πιο κοντά.«Υπάρχει άλλο ένα που θα το βρεις ενδιαφέρον. Ακόμη το έγραφα, τότε που ζήτησες τη βοήθειά μου. Τελείωσε πριν από πέντε χρόνια. Έχω αφήσει ένα αντίτυπο για σένα στον Βασίλη. Έχει τον τίτλο: “Επέκεινα των συμβολικών και μαντικών ερμηνειών”. Δεν είναι έτοιμη γνώση, αλλά θα σου δώσει το κλειδί για να προσκαλέσεις τον αληθινό δάσκαλο.»Γνώριζα ότι είχε γράψει δύο βιβλία για την κατοχή και τη μεταπολεμική Ελλάδα, από όσα μου είχε πει ο φίλος μου ο Βασίλης, αλλά δεν είχα ιδέα ότι είχε και τέτοιες ανησυχίες.
σελ 20«Πρόκειται για κλειδί του tarot;» ρώτησα αναστατωμένος, γιατί είχα σκεφθεί κάτι πάνω σ’ αυτό.«“Το Βιβλίο του Thoth” του Aleister Crowley το διάβασες;» μου απάντησε με ερώτηση.«Ναι το διάβασα.» Η μετάφραση πρέπει να ήταν κάποιου συγγενή του, γιατί είχαν το ίδιο επώνυμο. Δεν συγκρατήθηκα και του είπα τις σκέψεις που είχα κάνει.«Είσαι πολύ κοντά. Σε βεβαιώνω ότι η υποψία σου είναι βάσιμη. Είναι δυνατό να επεμβαίνεις στη διαμόρφωση του μέλλοντος. Όμως προσεκτικά! Να ζητήσεις ένα σετ κάρτες από τον Βασίλη.»«Υπάρχουν;» ρώτησα με έκπληξη. Είχα ψάξει για το συγκεκριμένο tarot το ‘86 που είχα διαβάσει το βιβλίο, αλλά δεν υπήρχε στην Αθήνα.«Έφερε πέντε σετ ο κουνιάδος του Βασίλη από το εξωτερικό, πρόπερσι. Έχω κι εγώ ένα.»Το βιβλίο με τον τίτλο “Επέκεινα των συμβολικών και μαντικών ερμηνειών” είναι ένα μικρό εγχειρίδιο οδηγιών που θα ήθελε να το έχει κάθε αναγνώστης tarot. Αλλά για να το καταλάβει θα έπρεπε να διαβάσει καμιά εικοσαριά βιβλία νωρίτερα. Όταν το είπα στην Ευγενία με έστειλε στον αγύριστο.«Είσαι τρελός; Θα χρειαστώ δυο χρόνια για να τα διαβάσω όλα αυτά. Όταν θα φτάσω στο τελευταίο θα έχω ξεχάσει τα πρώτα δέκα. Είμαι τώρα εγώ, για να μαθαίνω Πυθαγόρειο Θεοσοφία; Εδώ, είδα κι έπαθα για να καταλάβω το πυθαγόρειο θεώρημα. Τούτο εδώ το τούβλο», είπε και μου έδειξε το βιβλίο που της είχα δανείσει την προηγούμενη εβδομάδα, «είναι τετρακόσιες σελίδες γεμάτες θεωρήματα και φιλοσοφίες. Παρ’ το και πήγαινε στο καλό!»
«Αυτά τα βιβλία με οδήγησαν στην ανακάλυψη του επικλησιακού ανοίγματος tarot, με τη βοήθεια του οποίου παρουσιάστηκε στο δρόμο μου ο Σωκράτης» της είπα και ήταν πέρα για πέρα αλήθεια.Διαβάζοντας το βιβλίο του δασκάλου μου, είχα καταλήξει σε έναν τρόπο να επηρεάζω το μέλλον, στο μέτρο του δυνατού, χρησιμοποιώντας το tarot.Τον Δεκέμβρη του ’91 σε μια συζήτηση που είχα με τον θείο μου που σεβόμουν τη γνώμη του, είπε μια φράση που μου έδωσε την ώθηση να περάσω στη δράση και να χρησιμοποιήσω επικλησιακό άνοιγμα tarot, για πρώτη φορά.«Δεν είσαι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που έχει ένα διαζύγιο στο ενεργητικό του. Πρέπει να το πάρεις απόφαση και να κοιτάξεις μπροστά! Το ερώτημα τώρα είναι αν έχεις τη δύναμη να ορθώσεις το ανάστημα σου και να προκαλέσεις θετικές εξελίξεις στη νέα σου ζωή, που να είναι τέτοιες, ώστε να χαίρεσαι που ήρθαν έτσι τα πράγματα.»Έκανα αυτό ακριβώς. Τον Οκτώβρη που είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για μια σχέση που είχε κρατήσει πάνω από δέκα χρόνια, είχα χάσει και τη δουλειά μου. Αξιοποίησα λοιπόν ένα χώρο που έτσι κι αλλιώς μου είχε παραχωρήσει ο πατέρας μου και έβαλα αγγελία σε δύο εφημερίδες στην κατηγορία “μέντιουμ”. Από την πρώτη εβδομάδα είχα επισκέψεις. Αλλά στα μέσα του Δεκέμβρη “έριξα” για πρώτη φορά επικλησιακό άνοιγμα tarot, μετατρέποντας τη γνώση σε πράξη.
σελ 21
Ο στόχος μου ήταν μια νέα ζωή που θα με έκανε όχι μόνο να διαγράψω την προηγούμενη δεκαετία, αλλά και να αισθάνομαι τυχερός που είχα ξαναρχίσει από την αρχή.Άλλωστε ακόμα δεν είχα κλείσει ούτε τα εικοσιεννιά χρόνια στη ζωή. Περίμενα το αποτέλεσμα την πρωτοχρονιά αλλά δεν συνέβη τίποτε.Στα πέντε τελευταία χρόνια είχα παρακολουθήσει διάφορα σεμινάρια διαλογισμού, περισσότερο για να έχω μέτρο σύγκρισης, για τη δική μου μέθοδο που ήδη είχα αρχίσει να αναπτύσσω από το ‘85. Θέλοντας λοιπόν να ενημερώνομαι για τέτοια θέματα βρέθηκα σε μια ομιλία το απόγευμα της 10ης του Γενάρη όπου γνώρισα ένα ζευγάρι, την Άρτεμη και τον Giuseppe. Αμέσως μου πρότειναν να τους ακολουθήσω για να γνωρίσω έναν αληθινό δάσκαλο, τον Antonio Socrates Comino Cueva που γεννήθηκε το 1909 στην Ventanilla του Peru.Ο παππούς του ήταν ο Έλληνας, Απόστολος Κομνηνός που είχε εγκατασταθεί στο San Andres το 1868 και είχε αποκτήσει δύο γιούς τον Juan και τον Fernando. Ο Socrates ήταν γιός του Juan αλλά τον μεγάλωσε ο θείος του, Fernando. Τα δύο αδέλφια πήραν μέρος σε κυνήγι θησαυρού, όπου ο Juan έχασε τη ζωή του.Η γνωριμία μου με τον Socrates έφερε κοντά μου τη Λένα και ξεκίνησα μια νέα σχέση με τις καλύτερες προοπτικές. Ο Σωκράτης μάς μύησε με το δικό του μοναδικό τρόπο, σε ένα σύστημα γνώσης που έφερε στο δικό μας σύμπαν από το σύμπαν των εννέα αρχών, ο ιερέας Majei Claru, όταν έφυγε από τον δικό μας κόσμο περνώντας την πύλη που βρίσκεται στα όρη Hayu Marca το 1532.
σελ 22
σελ 23Όταν επέστρεψε τριάντα χρόνια μετά, δίδαξε την πρώτη γενιά μάντεων. Ο Σωκράτης ανήκε στην κεντρική ομάδα των μάντεων της πέμπτης γενιάς και ήταν καθήκον του, να μεταδώσει τη γνώση στην έκτη γενιά.Κατά τα λεγόμενα του Σωκράτη, η Λένα ήταν ο σπάνιος τύπος γυναίκας Cielo desarollada, που σήμαινε ότι είχε ιδιαίτερα ανεπτυγμένο το ενεργειακό της σώμα και η παρουσία της στις συνεδρίες ωθούσε όλους τους μαθητευόμενους να εξελίσσονται γρηγορότερα.Η συνεχής παρουσία της δίπλα μου στο πρώτο εξάμηνο του ‘92, στάθηκε καταλυτική για τη δική μου εξέλιξη. Η γνωριμία με τη Λένα έγινε το ίδιο βράδυ που ξεκίνησε η μύηση μας από τον Σωκράτη. Η Λένα εξελίχθηκε μέσα σε μερικές μέρες και η παρουσία της με βοήθησε να ανακαλύψω έναν οραματικό τρόπο να επεμβαίνω στο ενεργειακό σώμα. Το καλοκαίρι που εξασκηθήκαμε στην υπεροχή του φωτός, ο Σωκράτης μου είπε.«Αν δεν ήταν η Λένα, για να φτάσεις στην ίδια γνώση θα χρειαζόσουν μια δεκαετία. Όλες οι γυναίκες με ανεπτυγμένο ουρανό είναι πολύ ισχυρές. Η Λένα όμως είναι φαινόμενο. Είναι τυχερή η γενιά σας. Η Λένα μπορεί να συγκριθεί με τον ιερέα Majei Claru. Αυτός ήταν ο μοναδικός άνδρας με ανεπτυγμένο ουρανό και αυτό του επέτρεψε να γυρίσει πίσω και να διδάξει.»Η Λένα κατάφερε αμέσως να περνάει με άνεση στο σύμπαν του αργού χρόνου και με πήρε μαζί της για πρώτη φορά στα μέσα του Γενάρη. Ήταν μια εκπληκτική εμπειρία. Στον αργό χρόνο μπορούσαμε να κινούμαστε πεντέμισι εκατομμύρια φορές πιο γρήγορα, από το γνωστό μας Τρίαρχο σύμπαν, με αποτέλεσμα όλος ο κόσμος να φαίνεται ακίνητος.
Λίγο πριν τα μέσα του Φλεβάρη ο Σωκράτης μας πρότεινε εκτός από τη θέση που θα είχαμε στην κεντρική ομάδα της έκτης γενιάς, να αντικαταστήσουμε τους πολυαιωνόβιους Ίνκας, Killa και Ratau. Αυτό απαιτούσε να περάσουμε ειδική εκπαίδευση από τους ίδιους. Το ζευγάρι αυτό είχε το καθήκον να περνάει από διάφορα παράλληλα σύμπαντα και φτάνοντας στο σύμπαν των εννέα αρχών να υπενθυμίζει στον Majei Claru, να επιστρέφει κάθε δέκα χρόνια στο δικό μας σύμπαν.Η ικανότητα της Λένας να περνάει στο σύμπαν του αργού χρόνου, έσωσε τη ζωή τη δική μας και δύο ακόμη μάντεων την πρωτομαγιά του ‘92. Τη μέρα εκείνη η Μυρτώ, η Λένα, ο Μενέλαος κι εγώ, είχαμε επισκεφθεί το ζευγάρι των πολυαιωνόβιων μάντεων, που ανήκαν στην πρώτη γενιά, που είχε διδάξει ο ίδιος ο Majei Claru από το 1562 έως το 1584.
σελ 24(ΙΙ) Η πρώτη Αιωνιότητα
Ο Μενέλαος δεν μπορούσε να αντισταθεί στη Μυρτώ. Όταν φτάσαμε στο γραφικό χωριό στους πρόποδες του Ολύμπου κατεβήκαμε με τη Λένα από το Audi του Μενέλαου, για να συναντήσουμε το πολυαιωνόβιο ζευγάρι που είχε εγκατασταθεί και θα έμενε εκεί, μέχρι να αποκτήσουμε τις ικανότητες που είχαν για να μπορέσουμε να τους αντικαταστήσουμε. Η Μυρτώ έδειξε στον Μενέλαο το δασάκι στο τέλος του χωριού λέγοντας ότι εκεί θα έπιανε αυτός τον Μάη κι αυτή το μαγιόξυλο. Ο Μενέλαος έφερε τις αντιρρήσεις του.«Είμαστε σε ένα χωριό κι αν μας πάρει κανένα μάτι μπορεί να μπλέξουμε. Είναι ακόμα μέρα. Τι μου έλεγες . . »«Έχω φαγούρα . . . και μπορούμε να μείνουμε στο αυτοκίνητο με κλειδωμένες τις πόρτες. Άλλωστε τώρα είμαστε σε ζώδιο της γης και είναι και γέμιση . . » του είπε η Μυρτώ ναζιάρικα.Ο Μενέλαος βγήκε από το χωριό και πήγε ένα χιλιόμετρο σε χωματόδρομο μέσα στο δάσος. Βγήκε σε ένα πλάτωμα από το δρόμο και πάρκαρε πίσω από δύο μεγάλα δένδρα. Τρεις ώρες η Μυρτώ έπιανε το μαγιόξυλο. Μετά πήγαν στην πλατεία του χωριού να μας περιμένουν όπως είχαμε συμφωνήσει νωρίτερα.Η Killa και ο Ratau στο μεταξύ, μας εξήγησαν ότι εφόσον δεν ήμασταν έτοιμοι για να ξεκινήσουμε την εκπαίδευση που ήταν δική τους αρμοδιότητα, δεν υπήρχε λόγος να μην έρθουν η Μυρτώ και ο Μενέλαος. Πήγα στην πλατεία και γυρίσαμε και οι τρεις.
σελ 25
σελ 26Καθίσαμε μόλις είκοσι λεπτά όλοι μαζί, γιατί η Μυρτώ έπρεπε να γυρίσει στο σπίτι της στις δώδεκα. Παρά το ότι ήταν ανεπτυγμένη και φαινόταν πάνω από δεκάξι, δεν ήταν ούτε δεκατρία. Η Λίλα ήξερε για τη σχέση τής κόρης της. Γνώριζε τον Μενέλαο και την οικογένειά του και είχε προσπαθήσει να τους γνωρίσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να ξεκινήσει η σχέση τους δυο χρόνια μετά. Η Μυρτώ είχε ωριμάσει πιο γρήγορα από το συνηθισμένο στο σώμα, αλλά όχι και στο μυαλό. Η Λένα είχε επέμβει βλέποντας ότι ο Μενέλαος ήταν έτοιμος να ξεκινήσει μια άλλη σχέση και τους είχε ενώσει τον Φλεβάρη στη γιορτή των ερωτευμένων.Η Λίλα ήταν ψυχολόγος και πριν από δεκαοχτώ χρόνια είχε αναλάβει τον μικρό Μενέλαο που υποστήριζε ότι άκουγε τρεις φωνές να τον συμβουλεύουν και να του δίνουν πληροφορίες. Από την αρχή είχε καταλάβει λάθος, ακούγοντας μόνο αυτά που της έλεγε ο πατέρας τού παιδιού και αγνοώντας την μητέρα, που την είχε προειδοποιήσει ότι ο μικρός γνώριζε πράγματα που ήταν αδύνατο να γνωρίζει. Ο μικρός ερωτεύθηκε τη Λίλα και σταμάτησε να μιλάει για τις φωνές μόνο και μόνο για να μην αλλάξει ψυχολόγο και τη χάσει. Μία από τις φωνές τον είχε ενημερώσει ότι η Λίλα σκεφτόταν την αυτοκτονία. Στο παρελθόν, είχε φιλήσει κάποιον άλλο Μενέλαο και αυτός είχε χάσει τη ζωή του. Αισθανόταν υπεύθυνη και δεν τολμούσε να ζήσει. Είχε σπουδάσει για να βρει λύση αλλά δεν τα είχε καταφέρει.Ο μικρός Μενέλαος μετά από δύο χρόνια θεραπείας, της έκανε πρόταση γάμου ντυμένος επίσημα και προσφέροντάς της μια ανθοδέσμη. Ήταν τόσο γλυκός που η Λίλα για να μην τον στενοχωρήσει, του είπε ότι δέχεται.
Τότε έπεσε από τα σύννεφα, γιατί ο Μενέλαος της είπε όλα όσα ήξερε για τον δικό της Μενέλαο, προσπαθώντας να την πείσει ότι δεν έφταιγε αυτή και ότι ήταν συμπτωματικό.Αυτό την έκανε να βοηθήσει ουσιαστικά τον Μενέλαο να αγνοεί τις φωνές, για να μην έχει προβλήματα με τους άλλους που δεν τις άκουγαν. Από τότε σταμάτησε να κάνει ζοφερές σκέψεις και προχώρησε στη ζωή της.Η Λένα βοήθησε να συνεχιστεί αυτή η ρομαντική ιστορία με τη σχέση της Μυρτώς με τον Μενέλαο, που είχαν γνωριστεί πριν από χρόνια στο ιατρείο της Λίλας και η μικρή Μυρτώ τον είχε ερωτευθεί γνωρίζοντας, την πρόταση γάμου που είχε κάνει στη μαμά της.«Να προσέχεις! Σιγά - σιγά, να φτάσετε σίγουρα!» φώναξε ο Ratau στον Μενέλαο.Ο Μενέλαος είχε γίνει πιο συνετός οδηγός. Δεν πήγαινε αργά, αλλά οδηγούσε χωρίς να ρισκάρει και τις στροφές τις έπαιρνε πιο μαλακά. Θύμιζε επαγγελματία.Πέντε χιλιόμετρα πριν βγούμε στον κεντρικό δρόμο και στο τελείωμα μιας αριστερής στροφής χωρίς ορατότητα, αντικρίσαμε μπροστά στα εκατό μέτρα, ένα βυτιοφόρο που είχε περάσει στο δικό μας ρεύμα κυκλοφορίας και ερχόταν κατά πάνω μας. Από το δικό μας ρεύμα ήταν αδύνατο να περάσουμε. Αν βγαίναμε κι εμείς στο αντίθετο ρεύμα, υπήρχε χώρος.Ο Μενέλαος το κατάλαβε και με ψυχραιμία έφερε το αυτοκίνητο τελείως αριστερά. Ο οδηγός του βυτιοφόρου όμως, άρχισε να φέρνει το όχημα στη θέση που θα έπρεπε να είχε. Η απόσταση μεταξύ των δύο αυτοκινήτων μίκρυνε στα εβδομήντα μέτρα. “Δεν την γλιτώνουμε”, σκέφθηκα.
σελ 27
σελ 28Μετά ένιωσα το μουσικό μασάζ και όλα ακινητοποιήθηκαν. Η Λένα με είχε περάσει σε αργό χρόνο. Ο Μενέλαος και η Μυρτώ στα μπροστινά καθίσματα μαρμαρωμένοι. Και η δυσάρεστη έλλειψη ήχου.Βγήκαμε έξω από το αυτοκίνητο. Μέτρησα την απόσταση που το χώριζε από τη μετωπική σύγκρουση. Ήταν τριάντα πέντε βήματα. Μετά ανέβηκα στο βυτιοφόρο και είδα το ταχύμετρο στα σαράντα. Εξήντα το Audi και σαράντα το βυτιοφόρο. Τα οχήματα πλησίαζαν με εκατό χιλιόμετρα ανά ώρα. Άρα εικοσιοκτώ μέτρα ανά δεύτερο. Υπολόγισα ότι είμαστε ένα δεύτερο και δύο δέκατα πριν τη σύγκρουση. Κοντά στις ογδόντα πύλες.Ο χρόνος σ’ αυτόν τον κόσμο μετριέται σε πύλες. Η είσοδος σε κάθε πύλη γινόταν αισθητή από έναν βόμβο που ακουγόταν για λίγο, σ’ αυτόν τον σιωπηλό κόσμο. Κάθε πύλη για να ολοκληρωθεί έπρεπε να περάσει ένα εξηκοστό τέταρτο του δευτερολέπτου. Σε ένα δεύτερο μπορούσαμε να κάνουμε ότι θα κάναμε σε εξήντα τέσσερα εικοσιτετράωρα κανονικής ροής χρόνου χωρίς να πεινάσουμε ή να κουραστούμε. Η βαρύτητα μειωνόταν στο μισό και οι περισσότερες σωματικές λειτουργίες ακολουθούσαν την κανονική ροή χρόνου.«Θα το σπρώξουμε να περάσει», σκέφθηκα. «Αυτή τη στιγμή χωράει ακόμα από αριστερά.»«Μάλλον είπες βλακεία» άκουσα τη σκέψη της Λένας. «Πρέπει να το σπρώξεις στο πλάι. Έχει το μισό βάρος από το κανονικό. Είναι καμιά πεντακοσαριά κιλά. Μόνο από πίσω μπορείς να το σπρώξεις και να ’χεις το νου σου μην κρατήσεις την αναπνοή σου. Αλλά αν δεν γυρίζει το τιμόνι και χρειάζεται κανονικό χρόνο, θα πρέπει να αντιδράσει ο Μενέλαος και να το ισιώσει εκείνος την κατάλληλη στιγμή. Το τιμόνι του Audi τώρα είναι αριστερά.»
Έλεγξα το τιμόνι προσέχοντας να μην αγγίξω τον εφευρέτη. Ο ιατροδικαστής θα έλεγε ότι είχε πάθει ανακοπή από το φόβο του.«Κάνε και καμιά θετική σκέψη κύριε οραματιστή» άκουσα τη Λένα μέσα στο κεφάλι μου.Το τιμόνι δεν κουνιόταν με τίποτε.«Η Killa και ο Ratau! Αυτοί σίγουρα κάτι θα μπορούν να κάνουν» σκέφθηκε η Λένα.Στην αρχή νόμισα πως η Λένα είχε βρει τη λύση και χάρηκα. Αλλά μετά σκέφτηκα ότι από τη στιγμή που θα φτάναμε στο σπίτι των Ίνκας, για να μας πάρουν χαμπάρι και να μπουν, ήθελαν εκατό πύλες.«Θα πάμε να προμηθευτούμε γάντια. Δεν ξέρω αν αυτό τους καλύπτει για να μην πάθουν τίποτε όταν θα τους αγγίξουμε, αλλά είναι η μοναδική λύση. Θα τους βγάλουμε έναν – έναν. Και τον οδηγό του βυτιοφόρου. Τα οχήματα θα γίνουν σμπαράλια. Αν το βυτιοφόρο είναι γεμάτο καύσιμα το πιθανότερο είναι να γίνει έκρηξη. Αλλά αυτό, είναι το τελευταίο που μας ενδιαφέρει.»Η Λένα κατάλαβε τι είχα σκεφθεί και συμφωνούσε. Την επόμενη στιγμή άκουσα καθαρά τη σκέψη της, πάλι.«Η Killa και ο Ratau!»«Η Killa και ο Ratau τι;» της έστειλα τη σκέψη.Αλλά δεν χρειάστηκε να μου πει. Είδα δυο γνωστές σιλουέτες να μας πλησιάζουν γρήγορα.«Ευτυχώς που σας είχε στο μυαλό της» είπε ο Ratau εννοώντας την Killa. Οι γυναίκες αγκαλιάστηκαν.
σελ 29
«Μη φοβάσαι και να φιληθούμε, δεν παθαίνουμε τίποτε» είπε η μεγαλύτερη. Και φιλήθηκαν.Ο πολυαιωνόβιος με κοίταζε με χαμόγελο. Ήταν φανερό ότι το διασκέδαζε πολύ.«Γυναίκες . . . Δεν χάνουν ευκαιρία» είπε.«Τι γίνεται τώρα;» ρώτησα με αγωνία.«Α . . . τι να γίνει. Η Killa θα γυρίσει το χρόνο πίσω τέσσερις ώρες και θα πάμε απ’ την αρχή.»«Τα παιδιά δεν μπορούν να αντέξουν τέσσερις ώρες αντίθετης ροής σε αργό χρόνο, γέρο ξεκούτη. Θα γυρίσουμε ένα λεπτό πίσω» είπε στον άνδρα της.Μετά γύρισε σε εμάς.«Πριν γυρίσω το χρόνο, θα πάμε όλοι μαζί ένα χιλιόμετρο πίσω να σταματήσουμε το αυτοκίνητο.»«Μα εμείς θα βρεθούμε πάλι στο αυτοκίνητο» σκέφθηκε η Λένα.«Όχι καλό μου κορίτσι. Εμείς είμαστε σε αργό χρόνο. Μπορούμε να εμφανιστούμε όπου θέλουμε!» εξήγησε ο πολυαιωνόβιος, χαμογελώντας.«Δηλαδή αν εμείς ξεκινήσουμε ένα καυγά είκοσι λεπτών με τη Λένα και η Λένα περάσει σε αργό χρόνο και γυρίσει το χρόνο πίσω δέκα λεπτά και δεν γυρίσει στον ίδιο χώρο, εγώ πως θα το βιώσω;» αναρωτήθηκα.Οι πολυαιωνόβιοι κοιτάχτηκαν και χαμογέλασαν. Η Killa που μάλλον είχε εφαρμόσει κάτι ανάλογο, μου έστειλε την απάντηση.«Αν η Λένα θεωρήσει ότι πρέπει να γυρίσει το χρόνο, θα τον γυρίσει τόσο πίσω, ώστε να εξαλειφθεί η αιτία του καυγά.»
σελ 30
«Τι περιμένουμε;» αναρωτήθηκε η Λένα.«Το “κενό” που δημιουργεί το πέρασμα από την τρέχουσα πύλη στην επόμενη. Έχουμε χρόνο . . » ακούσαμε τη σκέψη της Killa.«Με τη Μυρτώ τι γίνεται;» ρώτησε ο Ratau.«Η Μυρτώ πείσθηκε μετά από όλα όσα της είπαμε, ότι δεν θα έπρεπε να ξεκινήσει να κάνει έρωτα πριν κλείσει τα δεκατέσσερα . . . αλλά δοκιμάζει ότι άλλο μπορεί, χωρίς να χάσει την παρθενιά της. Ο εφευρέτης δεν φταίει. Τον παρασύρει . . . » σκέφθηκα εγώ.«Τραβάτε με κι ας κλαίω!» με διέκοψε η Λένα.«Υπάρχει λύση για τα παιδιά. Θα τους βοηθήσω εγώ να ησυχάσουν» μας είπε η Killa. Μετά έριξε μια ματιά στον άνδρα της και αυτός μου έκανε νόημα να τον ακολουθήσω. Οι γυναίκες έμειναν πίσω και ξεκίνησαν αφού είχαμε απομακρυνθεί καμιά τριανταριά μέτρα.«Γυναικείες κουβέντες . . . δεν κάνει να ακούμε εμείς. Θα παλαβώσουμε . . » μου είπε ο Ratau.Αναρωτήθηκα και πήρα αμέσως απάντηση.«Πάνω από τα εννιά μέτρα δεν μπορείς να ακούσεις, εκτός αν η σκέψη απευθύνεται σε σένα. Για να συνεχίζεται η τηλεπαθητική συνεννόηση, η απόσταση είναι απεριόριστη όσο υπάρχει οπτική επαφή. Μέχρι την απόσταση των εννέα μέτρων ακούς ακόμη κι αν μεσολαβεί τοίχος» μου είπε ο Ratau, πάντα χαμογελαστός.«Από ότι έχω καταλάβει ο αργός χρόνος είναι σαν ελιξίριο της νεότητας. Όμως με περιορισμένες δυνατότητες. Ο Σωκράτης με τη γυναίκα του τη Ζηνοβία μπαίνουν για δύο λεπτά κάθε χρόνο. Αυτό τους διατηρεί . . . »
σελ 31
Ο Ratau με διέκοψε.«Λάθος! Δεν είναι δύο λεπτά. Είναι μισή μοίρα. Αυτού του είδους τη γνώση πρόκειται να σου μεταδώσω. Εμείς οι Ανιχνευτές είμαστε οι καλύτεροι στους υπολογισμούς. Και πρέπει να είμαστε. Οι πολύ όμορφες Γαλάζιες γυναίκες μας . . »«Όπα! Δεν καταλαβαίνω τι μου λες!»«Εγώ τα λέω αλλιώς Έλληνα. Δεν γουστάρω τα ισπανικά και τους Ισπανούς. Αν θέλεις να μάθεις τη δική μου γλώσσα πολύ ευχαρίστως να μείνουμε εδώ μία μοίρα να στη μάθω. Με τα ελληνικά δεν έχω πρόβλημα και να σου πω την αλήθεια, μ’ αρέσετε σαν λαός.»Όταν μας αντικαταστήσετε, θέλω να κάνουμε ένα παιδί με τη γλυκιά μου Killa και μετά να γεράσουμε σαν κανονικοί άνθρωποι. Αυτό το παιδί θέλω να γεννηθεί στη χώρα σου. Αν μπορέσει να γίνει μάντης θα του πω την αλήθεια, αν όχι, θα το αφήσω να πιστεύει ότι έχει ελληνικό αίμα στις φλέβες του» είπε ο Ratau και αυτή τη φορά δεν χαμογελούσε. Ένα δάκρυ διέσχισε το μάγουλό του.«Με συγχωρείς αν σε πρόσβαλλα. Αλήθεια, δεν το ήθελα» του έστειλα την σκέψη στενοχωρημένος.«Δεν μπορείς να με προσβάλλεις. Και να μην είσαι μυγιάγγιχτος. Βρισκόμαστε σε ένα άλλο σύμπαν. Δεν έχει τέτοιες πολυτέλειες εδώ!» είπε και το χαμόγελο ξαναγύρισε στο πρόσωπό του.«Εξήγησέ μου πώς τα λες εσύ για να μπορώ να σε παρακολουθήσω» σκέφτηκα με έντονο ύφος.«Τις γυναίκες τις λέω ανάλογα με τον τύπο τους, Φωτεινή, Παρατηρήτρια, Φύλακα κι Ελέγκτρια. Τους άνδρες Φώτη, Κυρίαρχο, Άρχοντα και Ανιχνευτή.
σελ 32
»Τις κυρίες με τον ανεπτυγμένο ουρανό τις λέω Γαλάζιες. Όσον αφορά στο μέτρημα του χρόνου, μία μοίρα είναι τέσσερα λεπτά κανονικού χρόνου. Εδώ το βιώνεις σαν σαράντα δύο χρόνια και οκτώ μήνες. Αυτό δεν είναι αυθαίρετο. Αν διαιρέσεις τα χίλια τετρακόσια σαράντα λεπτά του εικοσιτετράωρου δια τις τριακόσιες εξήντα μοίρες μιας πλήρους περιστροφής της γης το αποτέλεσμα είναι τέσσερα λεπτά.»«Γνωστό από την Αστρολογία.»«Κάνεις τον έξυπνο;» ρώτησε ενώ το χαμόγελό του πλάτυνε υπερβολικά. Κατάλαβα που το πήγαινε.«Δεν κάνω τον έξυπνο. Απόδειξη, ότι μιλάω με τον τελευταίο των Ίνκας» του είπα.«Έτσι σε θέλω λεβέντη μου! Τσαμπουκαλή και όχι μυγιάγγιχτο» είπε πάντα χαμογελαστός.«Είσαι σίγουρος ότι μπορείτε να κάνετε παιδιά;»«Όχι . . . Η Killa πάντως έχει ακόμα περίοδο. Την επόμενη φορά που θα πάμε στον κόσμο των εννέα αρχών, θα μείνουμε λίγο παραπάνω και θα γυρίσουμε πιο νέοι. Μάλλον θα μπορούμε να κάνουμε ένα παιδί. Ο αργός χρόνος μπορεί να σε διατηρήσει. Το Αληθινό σύμπαν όμως, μπορεί να σε ξανακάνει νέο όταν φτάσεις σ’ αυτό. Αν δεν το έκανε, δεν θα είχαμε δυνάμεις για να επιστρέφουμε. Μετά υπάρχει και ο Samie . . . »Ο Samie ήταν Προγραμματιστής του φωτός και αρχηγός της κεντρικής ομάδας. Είχε βοηθήσει τη Μαριάνθη να μείνει έγκυος στον Giuseppe, αλλά και τον ίδιο τον Giuseppe να ξεπεράσει ένα σοβαρό τραυματισμό στη σπονδυλική στήλη από τροχαίο στο τέλος του ’87.
σελ 33
Είχαμε φτάσει ένα χιλιόμετρο πίσω από το Audi. Σ’ αυτό το σημείο του δρόμου, ήταν μαρμαρωμένος ένας ποδηλάτης πάνω σε ένα αγωνιστικό ολοκαίνουργιο ποδήλατο. Θυμήθηκα τι ήθελα να ρωτήσω.«Μπορείς να χρησιμοποιήσεις ποδήλατο στον αργό χρόνο για να μετακινηθείς;»«Τα δύο μεταφορικά μέσα του αργού χρόνου είναι το ποδήλατο και το πατίνι. Οι μηχανές εσωτερικής καύσης είναι άχρηστες. Και στη θάλασσα, μόνο κουπιά.»«Θα μπορούσαμε να διασχίσουμε έναν ωκεανό;»«Αν χρειαστεί μπορούμε ακόμη και κολυμπώντας. Αέρα δεν έχει. Η θάλασσα είναι λάδι. Για να κουραστείς και να χρειαστείς ξεκούραση, μόνο μετά από δώδεκα μοίρες. Όμως θα προτιμούσα βάρκα.» απάντησε ο Ratau και σταμάτησε. Η δύο Γαλάζιες ήταν στα πενήντα μέτρα πίσω. Η μικρή χαμογελούσε σαστισμένη. Ποιος ξέρει τι σκέψεις τής έστελνε η μεγαλύτερη.«Σ’ ενδιαφέρει να μαθαίνεις τέτοια;» ρώτησε ο Ratau με πλατύ χαμόγελο.«Όχι ιδιαίτερα. Αρκετές σκοτούρες μας δημιουργούν εξήντα τέσσερα διαφορετικά σύμπαντα. Εδώ θα περιμένουμε το αυτοκίνητο;»«Θα μας πει η Killa.»Οι δύο Γαλάζιες μας πλησίασαν και ο Ratau ρώτησε τη γυναίκα του.«Αργεί το κενό;»«Άμα βαρεθήκατε, κλείστε τα μάτια» απάντησε η Killa.
σελ 34
Ο Ratau κάθισε στο χώμα οκλαδόν και έκλεισε τα μάτια. Στο σύμπαν του αργού χρόνου μόνο οι Ελέγκτριες του χρόνου και οι γυναίκες με ανεπτυγμένο ουρανό μπορούσαν να κλείνουν τα μάτια, διατηρώντας την αίσθηση του χρόνου. Αν δεν υπήρχε μια μάντις από τους δύο αυτούς τύπους, κανείς δεν έκλεινε ούτε το ένα μάτι. Η ευφορία που προκαλούσε ήταν επικίνδυνη. Είχα διαπιστώσει ότι ήταν σχεδόν αδύνατο να ανοίξω τα μάτια. Την τελευταία φορά έκανα τόσο ωραίες σκέψεις και αισθανόμουν τέτοια πληρότητα κι ευτυχία, που είχα εκνευριστεί με τη Λένα που με τράνταζε για να ξυπνήσω. Αποφάσισα να προσπαθήσω αυτή τη φορά να μην παρασυρθώ και να μπορέσω να ξανανοίξω τα μάτια μου χωρίς βοήθεια. Έκλεισα τα μάτια μου και σκέφτηκα τις διάφορες ισότητες και ανισότητες των ακτινών που είχα ανακαλύψει τον Γενάρη. Όταν έφτασα στην τριτοβάθμια ακτίνα (μπλε – ινδικό), παρασύρθηκα και σκέφτηκα την εικόνα ουρανού και θάλασσας και ένα ιστιοφόρο να ταξιδεύει ανάμεσα. Εδώ ήταν το κρίσιμο σημείο. Αποφάσισα να διακόψω τη σκέψη. Μετά θα ήταν εύκολο να βγω από τον επικίνδυνο λήθαργο των συνειρμών.Άκουσα ένα ήχο σαν μπουρμπουλήθρα. Την επόμενη στιγμή άνοιξα τα μάτια, έτοιμος να θριαμβολογήσω. Διαπίστωσα ότι όλοι είχαν εξαφανιστεί. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι είχα βγει επιτέλους από τον αργό χρόνο χωρίς τη βοήθεια της Λένας. Αλλά το είχα κάνει με διαφορετικό τρόπο. Όλοι για να το πετύχουν κρατούσαν την αναπνοή τους. Εγώ είχα διακόψει τις σκέψεις. Κοίταξα προς το δρόμο. Ο ποδηλάτης έλειπε. Ο ήχος είχε επιστρέψει αλλά δεν ήταν φυσιολογικός. Ακουγόταν μουσική. Η χροιά του ήχου ήταν από ένα άγνωστο όργανο. Κοίταξα γύρω μου προσεκτικά.
σελ 35
Ήμουν στην ίδια τοποθεσία, αλλά έλειπε οποιαδήποτε ανθρώπινη παρέμβαση. Ο ποδηλάτης είχε εξαφανιστεί αλλά μαζί είχε εξαφανιστεί η άσφαλτος, οι κολώνες της ΔΕΗ και μία στάση της τοπικής συγκοινωνίας που υπήρχε πριν, στα εκατό μέτρα. Πήγα να κινηθώ και διαπίστωσα ότι η βαρύτητα είχε μειωθεί στο ελάχιστο. Βρέθηκα να αιωρούμαι όπως στο κελάρι του εφευρέτη. Σκέφτηκα να κρατήσω την αναπνοή μου, αλλά δεν το δοκίμασα, φοβούμενος ότι θα τα έκανα χειρότερα. Μάλλον είχα περάσει κατά λάθος σε ένα άλλο σύμπαν.Έπρεπε να διακόψω τη σκέψη για να επιστρέψω; Ή να κρατήσω την αναπνοή μου; Ή και τα δυο; Ή μήπως τίποτε από τα δυο;Προσγειώθηκα στο έδαφος απαλά. Πρέπει να ζύγιζα κάτω από ένα κιλό.«Αυτό που πρέπει να κάνω σίγουρα . . .» είπα και έκπληκτος άκουσα τη φωνή μου σαν να περνούσε μέσα από μικροφωνική με ηχητικό εφέ, σαν από συνθεσάιζερ. Σαν να τραγουδούσα με τρεις διαφορετικές φωνές. Μια συγχορδία ματζόρε.«Πρέπει να κρατήσω την ψυχραιμία μου και να σκεφτώ», είπα στον εαυτό μου ψιθυριστά. Είδα κάποιες σιλουέτες στο βάθος. Συνειδητοποίησα έντρομος ότι κινούνταν προς το μέρος μου. Ξαφνικά έκανε την εμφάνισή της μπροστά μου η Killa. Με κοίταζε στα μάτια και πλησίασε λύνοντας τα μαλλιά της. Φαινόταν στην ηλικία μου και είχε κάτι το εξωτικό.«Αγκάλιασέ με και φίλα με για να σωθείς!» μου είπε χωρίς να μιλήσει δυνατά. Την αγκάλιασα και τη φίλησα. Μου ανταπέδωσε το φιλί με πάθος.
σελ 36
Η ζεστασιά του λυγερού κορμιού της που ανάδινε μια γλυκιά θηλυκή μυρωδιά σαν νυχτολούλουδο, με έκανε να ξεχάσω τις σιλουέτες που πλησίαζαν. Την αμέσως επόμενη στιγμή βρεθήκαμε πίσω από τη Λένα. Η Killa τραβήχτηκε απαλά από την αγκαλιά μου. Ο Ratau μας κοίταζε γελώντας σιωπηλά.«Τι;» Αναρωτήθηκε η Λένα.«Τον βρήκε και τον έφερε τον άχρηστο!» της απάντησε. Μετά γυρίζοντας σε μας ρώτησε. «Λοιπόν, πώς τα περάσατε;»Η Killa γελούσε σιωπηλά. Εγώ σήκωσα τον αντίχειρα, κλείνοντας γροθιά τα υπόλοιπα δάχτυλα και χαμογελώντας. Είχα καταλάβει ότι η Killa είχε κάνει τα απαραίτητα, για να με πάρει πίσω στον αργό χρόνο.«Γιατί γελάτε;» αναρωτήθηκε η Λένα.«Εγώ από χαρά που γύρισαν!» είπε ο Ratau. «Θα μπορούσαν να μας εγκαταλείψουν και να φύγουν μαζί. Κι άντε ψάξε να τους βρεις! Σαν να γυρεύεις βελόνα στ’ άχυρα. Αυτοί οι δυο πάλι, επειδή το ευχαριστήθηκαν.»Η Killa τον αγκάλιασε και τον φίλησε στα χείλη με νάζι. Μετά έδεσε τα μαλλιά της. Η Λένα με κοίταζε με καχυποψία.«Τι συνέβη; Που πήγες;» με ρώτησε. Εγώ αντί για απάντηση, ανασήκωσα τους ώμους.«Στην πρώτη Αιωνιότητα» είπε η Killa.«Πως κατάφερες να διακόψεις τον εσωτερικό σου διάλογο;» αναρωτήθηκε ο Ratau.
σελ 37
«Δεν ξέρω. Στην αρχή έκανα υπολογισμούς κάποιων ακτινών για τον προγραμματισμό των κέντρων ελέγχου του ενεργειακού σώματος. Ο νους μου ξέφυγε και αποφάσισα να σταματήσω να βλέπω την εικόνα του ιστιοφόρου, που μου είχε επιβληθεί συνειρμικά και να ανοίξω τα . . . »«Πως σταμάτησες να βλέπεις την εικόνα;» αναρωτήθηκε η Killa.«Έριξα “λευκό σεντόνι” στην οθόνη του νου μου. Έχω μάθει να το κάνω με τη βοήθεια της ντάτουρας.«Ω! Ρε το τρελοβότανο! Έχει και τέτοια χρήση; Τα σπόρια ή τα φύλλα σε βοηθάνε; ρώτησε ο Ratau.«Καταπίνω καμιά σαρανταριά φρέσκα σπόρια» διευκρίνισα.Ο Ratau με κοίταζε σαν εξωγήινο και η Killa αν δεν με γελούσαν τα μάτια μου με λαγνεία. Άρχισα να καταλαβαίνω. Οι χρήσεις της ντάτουρας είναι πολλές.Τριάντα με πενήντα φρέσκα σπόρια διαστέλλουν τις κόρες των ματιών, με αποτέλεσμα να πέφτει ένα λευκό πέπλο στην όραση. Μοιάζει σαν το χιόνι της τηλεόρασης. Ο χρήστης δεν μπορεί να δει τίποτε άλλο για δύο ώρες περίπου. Βοηθάει τον οραματισμό. Αλλά δεν πρέπει κανένας να κάνει παραπάνω από τρία τέτοια ταξίδια. Για δύο λόγους. Η συχνή χρήση προκαλεί εξάρτηση. Χρήση πάνω από ένα τρίμηνο ακόμη κι αν γίνεται μια φορά την εβδομάδα μπορεί να τρελάνει τον χρήστη παροδικά. Χρήση πάνω από ένα χρόνο οδηγεί με σιγουριά στην τρέλα σε μόνιμη βάση.Πέντε φρέσκα σπόρια δίνουν δύναμη για την ερωτική πράξη και πενταπλασιάζουν την διάρκειά της.Δεν μπορώ ούτε να φανταστώ τι θα συνέβαινε, αν κάποιος κατάπινε μισή ώρα πριν την ερωτική πράξη, τριάντα φρέσκα σπόρια.
σελ 38
«Την χρησιμοποιείς για την διάρκεια;» ρώτησα τον Ratau με περιέργεια. Εκείνος απάντησε κουνώντας καταφατικά το κεφάλι.«Όταν θα γυρίσουμε σε κανονικό χρόνο, θέλω κάποιες εξηγήσεις» απαίτησε η Λένα.Η Killa την πήρε αγκαλιά και απομακρύνθηκαν.
Αναρωτήθηκα αν ο Ratau ήταν εθισμένος στο τρελοβότανο και πήρα απάντηση αμέσως.«Κάνω μια θεραπεία σαράντα ημερών κάθε έξι μήνες με τέσσερα κονιορτοποιημένα βότανα. Τα τρία είναι σε ίσες ποσότητες και τα χτυπάω στο σέικερ με χυμό μήλο. Αυτό το πίνω κάθε πρωί. Το τέταρτο είναι τα σπόρια της ντάτουρας. Δώδεκα αποξηραμένα σπόρια, δύο φορές την εβδομάδα για όσο διαρκεί η θεραπεία.»«Και ποια είναι τα τρία άλλα βότανα;»«Σπόρια από σύκα, μανδραγόρας και τριβόλι.»«Το τριβόλι απ’ όσο γνωρίζω ανεβάζει τα επίπεδα της τεστοστερόνης. Τα άλλα δύο;» ρώτησα.«Έχεις δίκιο. Όντως την ανεβάζει. Τα σπόρια από τα σύκα δυναμώνουν το σπέρμα και ο μανδραγόρας βοηθάει τη λειτουργία του προστάτη και προκαλεί ερωτική διάθεση. Όμως και τα τρία μαζί, κάνουν κάτι που πρέπει να το διαπιστώσεις μόνος σου. Εγώ για να σε προετοιμάσω κάπως, θα σου πω ότι αυτή τη θεραπεία την κάνεις, μόνο αν υπάρχει μια γυναίκα στη ζωή σου, που να είναι αληθινά ερωτευμένη μαζί σου!»«Και τα σπόρια του τρελοβότανου;»«Για να μην ξεπεράσεις τα όρια. Φαίνεται παράξενο, αλλά είναι αλήθεια. Μόλις ξεκινήσετε με τη μικρή, θα σου δώσω να δοκιμάσεις την θεραπεία. Η πρώτη της φορά θα είναι απίθανη.
σελ 39
«Στο είπε ο Σωκράτης;» απόρησα.«Ποιο;» απόρησε με τη σειρά του κι ο Ratau.«Ότι είναι παρθένα.»«Όχι βέβαια! Απλώς το σκέφτεται συνέχεια. Αγχώνεται υπερβολικά μ’ αυτό.»«Κι εγώ γιατί δεν το ακούω;»«Γιατί από σένα κρύβεται» μου έστειλε τη σκέψη γελώντας ο πολυαιωνόβιος.Μείναμε για λίγο να κοιτάζουμε τις δύο σιλουέτες που απομακρύνονταν αγκαλιασμένες στο σούρουπο. Είχαν το ίδιο ύψος και περίπου τα ίδια κιλά.«Που πήγα;» τον ρώτησα.«Στην πρώτη Αιωνιότητα. Μίλησες δυνατά και σε πήραν χαμπάρι. Το συμπεραίνω από τον τρόπο που σε έφερε πίσω η Killa. Εκεί δεν πρέπει να μιλάς.»«Ποιοι ήταν αυτοί; Μόνιμοι κάτοικοι;»«Αν εξέπεμπαν φως ήταν άγγελοι, αν όχι ήταν δαίμονες. Αν δεν περπατούσαν κανονικά και πετούσαν σαν να μην είχαν βάρος ήταν στοιχειά. Ότι και να ήταν, είναι το ίδιο επικίνδυνα όλα.»«Κι εγώ δεν είχα βάρος. Δηλαδή, είχα ελάχιστο.»«Δεν πρόλαβες να πεις πολλά! Γι αυτό!» είπε και το χαμόγελό του είχε χαθεί.«Τι εννοείς;» ρώτησα.«Αυτοί θα σε πλησίαζαν και θα σου μιλούσαν ρωτώντας πώς βρέθηκες εκεί και από ποιο μέρος είσαι και πώς σε λένε και τι δουλειά κάνεις. Εσύ θα απαντούσες συνέχεια στις ερωτήσεις τους.
σελ 40
»Αυτοί θα μίλαγαν από λίγο ο κάθε ένας και θα έκαναν μόνο ερωτήσεις. Κάθε φορά που εσύ θα απαντούσες θα γινόσουν βαρύτερος. Όταν πια δεν θα μπορούσες να σταθείς όρθιος θα κάθονταν μαζί σου χωρίς να μιλάνε και συ θα συνέχιζες να τους ρωτάς γιατί δεν μιλάνε.»Όταν πλέον θα άρχιζες να πονάς και θα ήταν επικίνδυνο για το ερειστικό σου σύστημα να κινηθείς, θα σου εξηγούσαν τι σου είχε συμβεί για να μην πεθάνεις. Αλλά με λίγα λόγια και μιλώντας εκ περιτροπής. Αν δεν το καταλάβαινες και συνέχιζες να μιλάς θα κέρδιζες ένα φριχτό θάνατο. Αν το καταλάβαινες θα σου έλεγαν: ”Μείνε εδώ για να μάθεις τι θα πει Αιωνιότητα αν θέλεις· θέλεις;” Και θα σε ρωτούσαν συνέχεια όλοι. “Θέλεις; Πες μας θέλεις;” Μέχρι να απαντήσεις.»Στη πρώτη Αιωνιότητα, όταν ρωτάς και κάποιος σου απαντάει δεν έχεις πρόβλημα. Αν όμως απαντάς ή κάνεις ερωτήσεις χωρίς απόκριση το βάρος σου αυξάνεται. Όταν θα αποκρινόσουν και στην τελευταία τους ερώτηση, θα έφευγαν και θα έμενες μόνος.»«Μήπως μου κάνεις πλάκα;» ρώτησα ελπίζοντας ότι η απάντηση θα ήταν καταφατική.«Δυστυχώς όχι. Γιατί το έζησα όπως σου το περιέγραψα. Ήμουν τυχερός που την παγίδα, μου την είχαν στήσει άγγελοι και όχι στοιχειά ή δαίμονες. Γιατί οι άγγελοι αν τους ρωτήσεις θα σου απαντήσουν νοερά και θα σου πουν την αλήθεια. Έκανα τρεις ερωτήσεις. Πρώτα ρώτησα πώς θα μπορούσα να απαλλαγώ από το βάρος. Η απάντηση ήταν: “Μένεις ακίνητος για έναν αιώνα”. Μετά ρώτησα πόσο ήταν ο αιώνας. Η απάντηση σ’ αυτή την ερώτηση ήταν: “Τριακόσιες εξήντα μοίρες”.
σελ 41
»Στην πρώτη Αιωνιότητα ο χρόνος κυλάει τριάντα μία φορές πιο αργά από ότι στον αργό χρόνο. Κατάλαβα ότι θα βίωνα ακινησία πεντακοσίων χιλιάδων ετών, ενώ στον κανονικό τρίαρχο χρόνο που με περίμενε η Killa θα περνούσε ένα εικοσιτετράωρο. Ευτυχώς έκανα και μια τρίτη ερώτηση πριν απομακρυνθούν. Ρώτησα πώς θα μπορούσα να ξαναγυρίσω πίσω, στον αργό χρόνο. Η απάντηση στην τελευταία ερώτηση ήταν: “Πρέπει να νιώσεις αληθινό ερωτικό πόθο”. Ήμουνα δεκαεννιά χρονών. Από τα δεκατρία εκπαιδευόμουν από τον Majei Claru. Τα πρώτα πέντε χρόνια ήμασταν μόνο αγόρια. Πριν από ένα χρόνο είχα γνωρίσει την Killa. Τρεις μέρες πριν, είχαμε δώσει το πρώτο μας φιλί. Έτσι σώθηκα.»«Δηλαδή σκέφθηκες το φιλί;» ρώτησα.«Και αυτό! Αλλά φαντάστηκα ότι ήταν εκεί μαζί μου, έτοιμη να γίνουμε ζευγάρι» εξήγησε ο Ratau και το χαμόγελό του είχε επιστρέψει.«Γιατί να το κάνουν αυτό; Γιατί παγιδεύουν τους ανθρώπους; Και καλά οι δαίμονες, έχουν κακία. Οι άγγελοι όμως;» ρώτησα. Δυσκολευόμουν να πιστέψω ότι οι άγγελοι θα έκαναν κάτι τέτοιο.«Κανένας δεν έχει κακία. Παρερμηνεύεις αυτά που σου λέω. Οι άγγελοι, οι δαίμονες και όλα τα στοιχειά αν αισθανθούν πόθο, θα βρεθούν έξω από το σύμπαν της πρώτης Αιωνιότητας όπως κι εμείς. Αν μιλήσουν δυνατά θα βαρύνουν. Μπορούν μόνο να τραγουδούν στη δική τους γλώσσα, που υμνεί τα σύμπαντα. Έχουν απεριόριστο χρόνο και απεριόριστη γνώση. Αν μείνεις στην πρώτη Αιωνιότητα καμιά δεκαριά μοίρες, δεν θα βγεις χαμένος. Θα επιστρέψεις με αδιανόητη γνώση. Ο σκοπός τους δεν είναι να σου κάνουν κακό. Θέλουν μόνο να γνωρίσεις τον κόσμο τους.»
σελ 42
«Είναι η πρώτη Αιωνιότητα το σύμπαν στο οποίο γεννήθηκαν;»«Όχι. Έρχονται από έξι διαφορετικούς κόσμους που συνορεύουν με την πρώτη Αιωνιότητα. Αλλά αυτά θα τα μάθεις αργότερα, όταν θα μελετήσεις τον χάρτη των παράλληλων κόσμων.»Όταν ο Ratau σκέφτηκε τον χάρτη των παράλληλων κόσμων είδα μια πολύπλοκη εικόνα κάτι σαν την αρμονία των σφαιρών. Έναν γεωμετρικό λαβύρινθο.«Έχεις διαβάσει πολύ ε;» ρώτησε ο Ratau και χωρίς να περιμένει απάντηση συνέχισε. «Μόνο με τα μαθηματικά μπορείς να προσεγγίσεις κάπως την πραγματικότητα των παράλληλων κόσμων. Αλλά μόνο με την θεωρία, κουράζεις το μυαλό σου χωρίς αποτέλεσμα. Για να κατανοήσεις την θεωρία, πρέπει να κάνεις πρακτική εξάσκηση πρώτα. Τι θα μπορούσες να καταλάβεις για τον αργό χρόνο ή για την πρώτη Αιωνιότητα αν δεν έχεις έστω μια μικρή εμπειρία;»«Είναι αληθινά όλα αυτά; Μερικές φορές νομίζω ότι δεν υπάρχει τίποτε και όλα είναι μια ψευδαίσθηση» σκέφτηκα με απογοήτευση.«Το μοναδικό Αληθινό σύμπαν είναι το σύμπαν των εννέα αρχών. Όλα τα άλλα είναι ψευδαίσθηση.»«Εκεί βρίσκεται ο Θεός;»Ο Ratau χαμογέλασε πλατιά. Η απάντηση που μου έδωσε ήταν αυτονόητη.«Ο Θεός βρίσκεται και στα εξήντα τέσσερα σύμπαντα. Ο Θεός είναι η Σοφία που τα δημιούργησε, η Διάνοια που τα χώρισε και η Αγάπη που τα ενώνει και τα διατηρεί στη θέση τους.»
σελ 43
Οι σιλουέτες των δύο γυναικών που είχαν απομακρυνθεί και κόντευαν να χαθούν, άρχισαν να μεγαλώνουν. Μάλλον επέστρεφαν. Γύρισα πάλι προς τον Ratau έτοιμος να ρωτήσω για τον Majei Claru και την για την αποστολή που είχε αναθέσει σ’ αυτόν και την Killa, αλλά εκείνος είχε κλείσει τα μάτια και ταξίδευε ευτυχισμένος.Προχώρησα προς τις δύο γυναίκες. Στο σύμπαν του αργού χρόνου ήμουν μόλις τριάντα εννιά κιλά και αυτό, έκανε το βάδισμα πολύ ευχάριστο. Οι γυναίκες είχαν έντονη συζήτηση και μάλλον δεν με είχαν δει ότι πλησίαζα. Δεν είχαν πορεία ακριβώς προς εμένα και τις πλησίαζα από τα πλάγια. Αν έκοβα ταχύτητα, σε λίγο θα βρισκόμουν πίσω τους. Ήξερα ότι δεν ήταν σωστό αυτό που έκανα, αλλά είχα μεγάλη περιέργεια.«Δηλαδή, δεν το καταλαβαίνω! Αυτοί πρέπει να συνεργάζονται με διάφορες κι εμείς να χαιρόμαστε; Και πως ξέρουμε ότι μένουν μόνο σ’ ότι είναι απαραίτητο;» σκεφτόταν έντονα η Λένα.«Πρέπει να καταλάβεις ότι οι άνδρες δεν μαθαίνουν με άλλο τρόπο. Έπειτα σκέψου τον εαυτό σου. Αν χρειαζόταν θα έκανες ότι έκανα εγώ σήμερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα επεδίωκες κάτι πονηρό. Ούτε ότι θα ενδώσεις σε ότι σου ζητήσει ο μάντης που βοηθάς. Έτσι δεν είναι;» έστειλε την σκέψη της η Killa.«Δεν μιλάμε για σένα και για μένα, μιλάμε για κάποιες που σκέφτονται αλλιώς. Έχεις εσύ εμπιστοσύνη στον Ratau, ότι αν αυτή που θα συνεργαστεί του την πέσει θα της πει όχι;» επέμεινε η Λένα.
σελ 44
Άλλαξα πορεία και άρχισα να απομακρύνομαι, γιατί σε λίγο θα διαπίστωναν ότι ο Ratau ήταν μόνος του και ίσως να γύριζαν να κοιτάξουν για να δουν που βρισκόμουν.Πάντως άκουγα καθαρά από απόσταση άνω των είκοσι μέτρων. Ίσως επειδή ήταν σίγουρες ότι δεν τις άκουγε κανείς. Αφού απομακρύνθηκα σε κατεύθυνση ενενήντα μοιρών γύρω στα σαράντα μέτρα, άλλαξα πάλι κατεύθυνση πηγαίνοντας προς το σημείο που περίμενε ο Ratau. Όταν οι δυο γυναίκες έφτασαν, με είδαν πίσω από τον ποδηλάτη να τις πλησιάζω διασχίζοντας το δρόμο. Η Killa μου έκανε νόημα να βιαστώ.«Θα χρειαστεί να κάνουμε κάτι για να βοηθήσουμε;» ρώτησα, περισσότερο για να καλύψω τις άλλες σκέψεις που έκανα από αυτά που είχα κρυφακούσει.«Όχι. Μόνο να κλείσετε τα μάτια» είπε η Killa.Ο Ratau συνέχιζε το ταξίδι του χαμογελαστός. Πήγα κοντά στη Λένα και έκλεισα τα μάτια. Πρώτα άκουσα τον βόμβο του περάσματος στην επόμενη πύλη. Μετά από λίγο άκουσα ήχο από καμπανάκια. Σαν να ήταν ένα κοπάδι πρόβατα σε απόσταση ενός χιλιομέτρου, που έτρεχαν για να επιστρέψουν στη στάνη πριν νυχτώσει.Ύστερα ένιωσα το τράνταγμα που μου έκανε η Λένα για να ξυπνήσω. Βρισκόμουν σε ένα διαστημικό σταθμό και περίμενα στη σειρά μου για να επιβιβαστώ στο σκάφος που θα ξεκινούσε σε λίγο, με προορισμό την γη. Άνοιξα τα μάτια. Ο ποδηλάτης έλειπε. Το Audi βρισκόταν γύρω στα διακόσια πενήντα μέτρα πίσω μας.«Λοιπόν, βγαίνουμε τώρα από τον αργό χρόνο» είπε η Killa.
σελ 45
Εγώ ήδη κρατούσα την αναπνοή μου. Η Λένα το κατάλαβε και με άφησε. Βγήκα για πρώτη φορά, χωρίς την βοήθειά της. Ένιωσα πίεση στα πέλματα. Το βάρος μου επανερχόταν στο κανονικό και ο ήχος επέστρεφε σιγά – σιγά. Πρέπει να έχασα δύο με τρία δευτερόλεπτα μέχρι να συνέλθω γιατί το Audi βρισκόταν στα διακόσια μέτρα. Βγήκα στο δρόμο σηκώνοντας τα χέρια, όπως έκαναν ήδη οι δύο Γαλάζιες και ο Ratau που είχαν συνέλθει πιο γρήγορα.
